Aanleiding voor dit stukje was het voorval vorige week
tussen Giel Beelen en Tim Knol. Het was natuurlijk een smakeloze grap, die
Beelen over de rug van Knol probeerde uit te halen. Beelen, een dj met een ego
zo groot, dat er geen plaats meer in de studio is voor anderen. Laat staan voor
artiesten, die in zijn studio worden uitgenodigd. Beelen doet voorkomen of men
blij mag zijn in zijn show op te treden, terwijl het natuurlijk andersom is.
Zelf kan hij namelijk niet meer dan een plaatje aankondigen en grove grappen
uithalen en daar nog eens buitensporig voor betaald worden. Bovendien gaat hij
aan het feit voorbij, dat de invloed van radio allang niet meer zo groot is als
in de jaren zestig. Vooral jongeren zijn volgens mij helemaal niet meer
geïnteresseerd in het medium radio. De doelgroep van radiomakers is naar mijn
mening meer gericht op oudere luisteraars. Een zender als 40up is niet voor
niets erg populair, net als Muziek Voor Volwassenen van Johan Derksen op Radio
Rijnmond. Die luisteraars zijn, net als ik, opgegroeid in hun prille jeugd met
zenders als Radio Luxemburg, Veronica en Noordzee. De tijd dat de radio en
vooral tv eigenlijk nog in de kinderschoenen stond. Een van mijn allereerste herinneringen ooit was
een hoorspel uit de serie Paul Vlaanderen, ergens beginjaren zestig. Vanaf
midden jaren zestig kreeg ik belangstelling voor muziek en luisterde op een
klein transistorradiootje naar de hitparademuziek van die tijd. De allereerste
single, die ik mooi en interessant vond was This
Strange Effect van Dave Berry, die toen in Nederland mateloos populair was.
Mijn zus had zelfs een poster van hem op haar slaapkamer hangen. Het waren
vooral de liedjes met een fraaie melodie, die me bijbleven, zoals de klassieker
A Whiter Shade of Pale. Dat heeft mij
muzikaal gevormd, nog steeds heb ik een voorkeur voor songs met sterke melodieën.
Al spoedig begon ik interesse in radio te verliezen. Alleen de Dik Voormekaar
Show en Radio Tour de France met Theo Koomen kon mij nog halverwege jaren
zeventig nog voor radio interesseren. Nadat
op tv de tour de France live werd uitgezonden was mijn interesse voor radio
geheel verdwenen. Sindsdien luister ik eigenlijk geen radio meer en volgens mij
mis ik er weinig aan, maar misschien vergis ik me.
Theo Volk