Het is mijn bedoeling om deze recensie kort te houden. Niet omdat er niet veel te schrijven zou zijn over deze EP, integendeel, maar gewoon omdat U dan eventueel des te eerder zou kunnen gaan luisteren. Deze Belgische jazz zangeres dankt haar achternaam aan haar Italiaanse vader. Ze bracht relatief laat haar eerste album uit, omdat ze eerst haar opleiding aan het conservatorium wilde voltooien. Haar eerste album A Stomach Is Burning verscheen in 2007. Het bracht nog niet de doorbraak, die op de basis van de kwaliteit ervan verwacht mocht worden. Pas in 2013 verscheen opvolger No Deal, die wel omarmd werd door zowel pers als publiek. Ook internationaal, want in 2015 verscheen een remix van het album. Uitgebracht door Gilles Peterson, eigenaar van het hippe jazzlabel Brownswood. EP Blackened Cities is slechts gevuld met het gelijknamige, ruim vierentwintig minuten durende stuk. Op het moment dat Melanie en haar collega's de studio ingingen had ze slechts een onvoltooid nummer van ongeveer drie minuten. Ze gaf haar begeleiders de gelegenheid om naar hartelust te improviseren met als resultaat deze intrigerende en hypnotiserende track. Melanie kwam op het idee voor Blackened Cities na bezoeken aan zwartgeblakerde steden als Manchester en Detroit, maar ook haar geboortestad Charleroi stond er model voor. De gerenommeerde recensent Thom Jurek heeft het in zijn review over invloeden die gaan van Nina Simone, The Doors (Riders in the Storm), Talk Talk, Simin Tander, Annette Peacock, Portishead tot aan The The (Uncertain Smile). Zelf hoor ik die invloeden niet echt. Wat ik wel hoor is een geweldige wisselwerking tussen Melanie (zang en fluit) en Pascal Mohy (piano), Pascal Paulus (analoge synthesizers en clavinet, Dré Pallemaerts (drums) en gastmuzikant Sam Gerstmans (bas, cello). Zonder de anderen tekort te willen doen, vooral de bijdrage van Dré Pallemaerts stuwt voor mij het geheel naar grote hoogtes. Vergelijkbaar met de dominerende bijdrage van Mark Guiliana op David Bowie's Blackstar. De hoes is een foto van de Belgische top fotograaf Stephan Vanfleteren. Ook hij is danig onder de indruk van Blackened Cities zoals is op te maken uit een quote die ik ergens las : "We zijn naar buiten gegaan, ik heb Stephan mijn iPhone en mijn oortjes gegeven en hij is beginnen wandelen. Ik liep even achter hem en plots zag ik dat hij in de muziek verdwaalde. Ik liet hem vertrekken. De stad in, met mijn iPhone, ergens in Brussel. Dieper in de nacht is hij teruggekeerd naar de Archiduc. Hij zei alleen: 'Ik kan niks meer zeggen, ik ben zo geraakt, ik bel je later.' Toen was hij weg." Het zou me niet verbazen als Blackened Cities aan het eind van 2016 mijn favoriete album van dit lopende jaar zou blijken te zijn.
Theo Volk
Releasedatum : 27 mei 2016 [PIAS]
Website: http://melaniedebiasio.com/
Website: http://melaniedebiasio.com/