Marry Waterson & David A. Jaycock - Death Had Quicker Wings Than Love


Lal, Norma en Mike Waterson zijn grote namen in de rijke Britse folkhistorie. Lal en Mike zijn ons helaas al ontvallen, maar hun cultklassieker Bright Phoebus uit 1972 stond door de recente heruitgave weer volop in de belangstelling. Het was een baanbrekend album, dat nieuwe impulsen gaf aan de wat vastgeroeste traditionele folkmuziek in die tijd. De oorspronkelijke opnames werden mede door Lal’s dochter Marry opgekalefaterd. Marry behoort samen met nicht Eliza Carthy tot de vaandeldragers van de hedendaagse folk. Beiden bewandelen nieuwe wegen. Eliza bracht onlangs met haar Wayward Band het voortreffelijke Big Machine uit. Marry werkte eerder met broer Oliver Knight, met wie ze twee mooie albums maakte. Twee jaar terug begon ze samen te werken met David A. Jaycock, wat nu een gouden greep blijkt te zijn. Two Wolves werd unaniem lovend ontvangen in de pers. Het is een volstrekt uniek album, gevuld met liedjes met een volledig eigen signatuur. Marry’s stem en frasering zijn net zo apart als die van haar moeder Lal. Haar moeder schreef teksten die cryptisch en mysterieus waren, ook daarin gaat de vergelijking tussen moeder en dochter op. Haar manier van liedjes schrijven is opmerkelijk, doordat ze geen enkel instrument bespeelt. Ze begint gewoon met flarden tekst, welke daarna eerst in een melodie wordt gegoten en vervolgens ontstaat het ritme. Daarna legt ze het vast op haar Iphone. Vervolgens laat ze het aan anderen horen. Op deze wijze ontstond ook Two Wolves. David voelde de rudimentaire opnames goed aan en wist ze samen met Marry tot prachtig uitgewerkte songs te vervolmaken. Voor Death Had Quicker Wings Than Love heeft Marry de ambities nog wat opgeschroefd, omdat ze met producer Adrian Utley (Portishead, Patti Smith) wilde samenwerken. Utley liet het bij de productie gelukkig vooral draaien om Marry’s stem en  David’s gitaar, slechts spaarzaam werden andere instrumenten ingezet. Dat komt de homogeniteit ten goede zonder dat het eenvormig wordt. Utley besteedde erg veel tijd in de plaats van de opnames en de plaatsing van de microfoons. De chemie tussen Marry en David is nog steeds volop aanwezig, het album en het artwork is van dezelfde klasse als zijn voorganger. Een album waar je niet snel op uitgeluisterd zult raken.         
Theo Volk
Releasedatum: 29 september 2017 One Little Indian Records